اخبار به روزهرچندساعت به روزرسانی میشود

کریس باون

آقای باون، پیشتر به عنوان وزیر مهاجرت استرالیا حمایت خود را از آشوریان مهاجر در استرالیا و به ثبت رساندن روز آشور و روز سیفو به عنوان سالگرد "کشتار آشوریان" در ترکیه عثمانی اعلام داشته است.

به نوشته بی بی سی، "با وجود سخنرانی کریس براون ‌و هرمز شاهین، معاون دبیرکل اتحاد جهانی آشور، در راستای نزدیکی نسل جوان آشوری به هویت خود، اعلام اعتراض به کشتارها در عراق و حمایت از خودمختاری آشوریان در سرزمین مادری شان، همایش، سمت و سویی ناسیونالیستی پیدا کرد."

هرمز شاهین

همچنین سران هیچ یک از هفده حزب آشوری، حتی احزاب درگیر با مسئله کشتار در عراق مانند حزب جنبش دموکراتیک آشور (زوعا) که در مجلس کردستان عراق و پارلمان عراق کرسی دارد، در این همایش حضور نیافتند. دبیرکل اتحاد جهانی آشور، یوناتان بت کلیا، که ‌نمایندگی آشوریان ایران در مجلس شورای اسلامی را به عهده دارد هم در این همایش حاضر نشد و به جای او معاونش هرمز شاهین، در همایش حضور یافت.

محور کلی همایش بر اتحادی ناسیونالیستی و راهکارهای موجود جهت دستیابی به حکومتی مستقل در جغرافیای نینوا (سرزمین باستانی آشوریان واقع در شمال عراق کنونی) و کوچ دوباره آشوریان مهاجر از دیگر کشورها به عراق استوار بود.

نخستین سخنران همایش، لیندا بن مناشه، از الگوی اسرائیل به عنوان نمونه ای قابل انطباق با آنچه امروز حق آشوریان برشمرده می شود سخن گفت‌.

لیندا بن مناشه

بن مناشه که رئیس بخش روابط سازمانهای غیرانتفاعی در انجمن نمایندگان یهودی استان نیو ساوت ولز استرالیا است با دوره سیاستهای اسرائیل و بالاخص صهیونیسم و نحوه شکل گیری دولت اسرائیل با فراخوان یهودیان از دیگر کشورها، اسکان آنها و دریافت کمک مالی از ایشان ‌برای تشکیل ارتشی منظم و یکپارچه را ‌روشی موفق خواند و الگوی مناسبی برای آشوریان دانست.

بی بی سی در ادامه این مطلب نوشت: « او به انتقادهایی که در مورد آواره شدن مردم فلسطین و نقض حقوق آنها در جریان تشکیل کشور اسرائیل مطرح می شود اشاره ای نکرد.»

پس از او، سوزی داوید، از آشوریان ایرانی ساکن استرالیا که به وکالت دادگستری اشتغال دارد و عضو دائمی هیئت مشاوران اتحاد جهانی آشور است در سخنرانی اش به موضوع قتل عام آشوریان و اسکان آشوریان در سوریه و عراق و ادامه قتل عام آنان در این کشورها پرداخت و با لحنی تند علیه آنچه "ستیز کردهای منطقه با آشوریان" می خواند انتقاد کرد و در مورد نقش کردها در "کوچاندن اجباری آشوریان ‌از سرزمین های خود" سخن گفت.

سوزی داوید

خانم داوید با تأکید بر اینکه هدف، دستیابی به استانی خودمختار نیست بلکه تشکیل دولتی مستقل است، با اشاره به نمونه‌ های بسیاری از استقلال کشورها و خودمختاریها، ایجاد استانی خودگردان را برای آشوریان خطرناک دانست.

وجود منابع نفتی در منطقه نینوا، بنا به تحلیل خانم داوید، آن منطقه را در صورت خودگردانی، صحنه منازعات و درگیریهای خونینی خواهد کرد که آشوریان توان مقابله با آن را نخواهند داشت.

خانم داوید با اشرافی که بر پروتکلها و پیمان‌ نامه ها و مناسبات دیپلماتیک داشت با لحنی قاطع و قانع کننده تکرار می‌کرد که تنها از روش لابیگری دیپلماتیک می توان دولتهای جهان را به پذیرش و به رسمیت شناختن دولت آشوری واداشت.

با این‌ حال او روند گام به گام از خودمختاری استانی تا دولتی استقلال یافته را در مورد آشوریان ناکارآمد توصیف کرد و نتیجه آن را تراژدی ‌ای بسی بی بازگشت‌ تر از فلسطین دانست.

سوزی داوید هم به تایید سخنان لیندا مناشه و حمایت از الگوی اسرائیلی پرداخت و فلسطینیان را «یورشگران به خاک اسرائیل» خواند که به گفته وی، ‌به دلیل جنگ طلبی شان بوده که حق خودمختاری را از دست داده اند.

او تاکید کرد که ‌آشوریان نمی‌خواهند «اشتباه» فلسطینیان را تکرار کنند.