هر خبرنگاری که با دولت نباشد، دشمن است
ادا سونمز، خبرنگار "سوچو" روزنامه متعلق به نیروی دستراستی کمالیست هم جزء زخمیشدگان است. پلیس با گلوله پلاستیکی به او حمله کرده است. او در تویترش نوشته است: «یک پلیس به سوی ما شلیک کرد، فریاد زدیم از رسانهایم، با شنیدن این جمله برگشت و دوباره به ما شلیک کرد.»
یک هفته پیش از این نیز اونور ارم تجربهای مشابه داشته است. یک پلیس با باتوم او را به باد کتک گرفته و با خشونت تمام بر کمرش کوبیده است. او همراه با یک عکاس در کوچهای فرعی در نزدیکی میدان تقسیم در درگاه خانهای پناه گرفته بود تا خود را از نگاه پلیسهایی که نزدیک میشدند، پنهان کند.
اونور ارم میگوید: «من تابلوی "رسانه" به گردنم آویخته بود. ولی به این نتیجه رسیدم که پلیس مطلقا به این موضوع اهمیتی نمیدهد، برعکس این حتی برایش بهانهای است که ما را سختتر بزند.»
در هر تظاهراتی که در ده روز اخیر در ترکیه صورت گرفته، از جمله تظاهرات خبرنگاران در روز جمعه (۱۲ ژوئیه)، به اهالی رسانه به شدت حمله شده است. تظاهرات خبرنگاران در این روز برای اعتراض به فشار بر مطبوعات بود.
آرزو دمیر ۱۵ سال است که برای رسانههایی که به جنبش کردها نزدیک هستند، مطلب تهیه میکند. چند روزی پس از "پاکسازی" پارک گزی، ماموران "مبارزه با تروریسم" در آپارتمان او ایستاده بودند و برگه تفتیش دفتر روزنامه "اتا" را در دست داشتند. دفتر این روزنامه نیز در همان ساختمان است. ماموران کتابها، کامپیوترها و اسناد کاغذهای دفتر روزنامه را با خود میبرند.
بیش از ۸۰۰ روزنامهنگار ترک و کرد در سال گذشته در این کشور بازداشت شدهاند و صدها روزنامهنگار دیگر نیز مورد تهدید و فشار قرار گرفتهاند.